integrowanymi, np. Kyrie ­ Agnus Dei, można na pionowej osi klamry wpisać odpowiednie dane części integrowanej. Zaletą tej metody jest przejrzystość (wyraźny obraz graficzny struktury architektonicznej cyklu), większa precyzja (wyraźniejsze zróżnicowanie kategorii integracji, zamiast wskazywania za pomocą tradycyjnych oznaczeń literowych, ogólnych jedynie i nie doprecyzowanych powiązań materiałowych, np. AA A ). Równocześnie metoda ta wymaga opanowania dziesięciu różnych kategorii integracji i ich symboli.<br>Garbusiński w Missa Gloria Tibi Trinitas (1929) integruje formę całego cyklu materiałem melodycznym chorałowej antyfony nieszpornej przeznaczonej na uroczystość Trójcy Świętej (o czym szerzej w dalszej części rozdziału). W 1 Kyrie wykorzystuje pierwszą frazę antyfony, w 2 Christe wprowadza dwie