orbitali molekularnych, nawet jeśli znaleziono je metodą pola samouzgodnionego, nie może być ścisłą funkcją własną hamiltonianu, ponieważ nie uwzględnia we właściwy sposób korelacji ruchów elektronów. Tej wadzie można częściowo zaradzić, rozszerzając funkcję falową na przykład przez dodanie wyrazów odpowiadających kombinacjom innych orbitali atomowych, czyli innym konfiguracjom atomowym. Ta bardzo popularna metoda nosi niefortunną nazwę metody oddziaływania konfiguracji (CI, od ang. configuration interaction), chociaż nie ma tu mowy o żadnym fizycznym oddziaływaniu, a jedynie o próbie uściślenia opisu stanu elektronowego cząsteczki. Domieszka wielu różnych konfiguracji może dać funkcję falową cząsteczki bardzo bliską rzeczywistej.<br><br><br><br>&lt;tit&gt;3.1. Dwuatomowe cząsteczki homojądrowe&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;3.1.1. Postać