dążenie do operowania metodą zarówno analizy, jak też szerokiej syntezy historycznej, obejmującej szeroką problematykę dziejów wojny wyzwoleńczej (referaty prof. T. Daniszewskiego, płka mgra J. Zamojskiego, ppłka T. Stępniowskiego, płka Z. Stąpora, płka mgra T. Rawskiego płka mgra L. Herzoga). W obradach Sesji znalazł swe odbicie fakt umocnienia się marksistowsko-leninowskiej metody analizy historycznej. Sesja m. in. wykazała, że marksistowska metoda traktowania wydarzeń z okresu 1939-945 stała się szerokim zjawiskiem posiadającym poważny grunt, że nie jest ona już postulatem, lecz konkretnym owocnym działaniem i że posiada już określony dorobek. &lt;page nr=210&gt;<br>Aktywne uczestnictwo w pracach Sesji licznego grona historyków polskich i obcych, wojskowych