odorantów (p. 7.4), zwykle zawodzą podczas oznaczeń stężeń przygruntowych (badań imisji). Stężenia odorantów w powietrzu atmosferycznym są zbyt małe, a ponadto szybko zmienne w czasie. Sprawia to, że nie jest możliwe pobranie i transport odpowiednio dużych próbek, reprezentatywnych dla chwilowych sytuacji ekstremalnych, decydujących o wrażeniu uciążliwości. Konieczne jest wykorzystywanie metodyki terenowych pomiarów zapachowej jakości powietrza nie wymagającej pobierania próbek.<br>Opisana niżej propozycja została opracowana przez J. Kośmider (z wykorzystaniem ustnych informacji H. Mannebecka). Jej użyteczność potwierdzono podczas badań jakości powietrza w otoczeniu rozmaitych źródeł zanieczyszczeń, takich jak oczyszczalnie ścieków, wysypiska odpadów komunalnych, fermy hodowlane, cukrownie, zakłady mięsne i inne.<br>Chwilowe