rozbudowywały pancerz tułowia i zamknęły w kostnych puszkach również płetwy piersiowe. Powstały w ten sposób przedziwne, podobne raczej do stawonogów niż ryb, formy pospolite w dewonie Łotwy (Pterichthys i pokrewne).<br>Winnej gałęzi pancerz tułowiowy uległ skróceniu, na szczękach zaś rozwinęły się <br>bardzo masywne płyty, służące być może do miażdżenia muszli mięczaków. Ogon zmieniał stopniowo kształt, przemieniając się wwydłużony bicz, raczej jaszczurczy niż rybi. Dewońscy przedstawiciele tej grupy osiągnęli gigantyczne wielometrowe rozmiary - pierwsze wielkie drapieżniki oceanów. Bezpośrednimi potomkami jednej z linii ewolucyjnych tej gałęzi plakodermów, która już w środkowym dewonie poczęła redukować pancerz skórny, są zapewne dzisiejsze głębinowe chimery. W paleozoiku i