nim, drżał przed swoim czynem. Oskarżał <br>dotąd innych, lecz cóż go obchodzą inni? Zgrzeszył on sam... Palatyn podsunął <br>mu złoto... Cóż z tego? Trzeba było plunąć na złoto... Nie zabiera się złota <br>ze sobą do grobu. Lepiej było nigdy w życiu złota nie oglądać niż Najświętszą <br>Panienkę obrazić... O Mamma mia! - zawołał znowu, tym razem wiedząc, do kogo <br>się zwraca, lecz urwał przejęty wstydem. Jak śmiał Ją wzywać?! Każdy grzesznik, <br>łotr i zbrodniarz może to uczynić, ale nie on, stróż niewierny, co Ją sprzedał <br>i ukraść pozwolił...<br>Zdało się Baptyście, że ziemia osuwa mu się spod stóp, jakby z obrzydzeniem, <br>strącając