surowiej zaś i skromniej ewangeliczki w 25 wsiach koło Wojerecy. Na wymarciu jest ubogi strój Łużyczanek "pogańskich" w 7 wydmowo-bagiennych wsiach koło Białej Wody. Góruje nad nim strój dolnołużycki nad rzeką Sprewą. Chociaż w kolorach mniej atrakcyjny jest on bogatszy i droższy od innych: wyraźny jest w nim wpływ miejski. Rozdział trzeci poświęca autor rozwojowi poszczególnych części stroju jak: nakrycie głowy, bielizna, ubranie zwierzchnie.<br>Rozdział ostatni zwraca uwagę na strój w życiu społecznym. Jest przede wszystkim zewnętrzną oznaką odrębności plemiennej i językowej. Łużyczanin w stroju ludowym czuje się pełnowartościowym członkiem ziemi łużyckiej w odróżnieniu od mieszczanina, mniej uświadomionego narodowo. Strój