stworzyłem im Lejba<br>na półgłupka i żyda".<br>I podsunie mnie talerz,<br>i miód będzie dolewać,<br>i serafom rozkaże<br>kadysz za mnie odśpiewać.<br>A jak zrobi się cisza,<br>mnie przyciśnie do siebie:<br>"Lejb, ty nie miał kadysza,<br>ty go miej tutaj w niebie".&lt;/&gt;<br>Nie miał ostatniego słowa w Tomaszowie. To inni mieli ostatnie słowo, kiedy kazali mu tańczyć na ulicy Krzyżowej. A później spuścili psy.<br><br><br>Smuga światła pada na biblioteczną szybę, ta odsyła blask framudze drzwi do jadalni, a w tej plamie tańczy płaski pajacyk z dykty - wystarczy pociągnąć za sznurek i będzie skakał. Wesoła obietnica mojego dzieciństwa.<br>Splątały się sznurki. Lejbuś