gytie: wapienna i muszlowa oraz kreda jeziorna);<br>-- o zdecydowanej przewadze substancji organicznej (gytie: glonowa, drobnodetrytusowa, grubodetrytusowa, pyłkowa, torf napływowy oraz dy).<br>Pierwszą próbę klasyfikacji osadów w literaturze polskiej przedstawił Stangenberg (1938), który oparł się na analizie chemicznej osadów 119 jezior Suwalszczyzny. Wydzielił on cztery typy osadów: krzemianowe, organiczne, wapienne i mieszane. Markowski (1980) wydzielił trzy typy osadów, tj. organiczne, węglanowe i mineralne, które są skupione w dziesięciu rodzajach. Porównanie powiązań typologicznych zawartych w dwóch powyższych klasyfikacjach przedstawia rycina 74.<br>Na szczególną uwagę zasługują laminowane osady jeziorne. Cechują się one poziomo leżącymi warstewkami grubości od kilku milimetrów do dziesiętnych części milimetra. Mają