Typ tekstu: Książka
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
149; związki nieorganiczne: siarkowodór, fluorowodór, arsenowodór, fosforowodór, amoniak, ditlenek siarki, tlenki azotu,
• związki organiczne: tiole, sulfidy i disulfidy, aminy, kwasy karboksylowe, aldehydy i ketony.
Techniki usuwania wymienionych zanieczyszczeń są stosunkowo dobrze znane. Często okazuje się jednak, że duża skuteczność usuwania określonej grupy odorantów nie zapewnia dezodoryzacji gazów zanieczyszczonych wieloskładnikową mieszaniną. Konieczne jest poprzedzenie decyzji inwestycyjnych wykonaniem bezpośrednich testów w instalacjach doświadczalnych lub pilotowych (odorymetryczne potwierdzenie skuteczności procesu).
Ocenami przydatności poszczególnych technik oczyszczania gazów do dezodoryzacji zajmuje się od wielu lat Politechnika Wrocławska. Ogólną charakterystykę najbardziej popularnych metod dezodoryzacji gazów przedstawiono w tabeli 11.1, korzystając z przeglądowych opracowań zespołu wrocławskiego
• związki organiczne: tiole, sulfidy i disulfidy, aminy, kwasy karboksylowe, aldehydy i ketony.
Techniki usuwania wymienionych zanieczyszczeń są stosunkowo dobrze znane. Często okazuje się jednak, że duża skuteczność usuwania określonej grupy odorantów nie zapewnia dezodoryzacji gazów zanieczyszczonych wieloskładnikową mieszaniną. Konieczne jest poprzedzenie decyzji inwestycyjnych wykonaniem bezpośrednich testów w instalacjach doświadczalnych lub pilotowych (odorymetryczne potwierdzenie skuteczności procesu).
Ocenami przydatności poszczególnych technik oczyszczania gazów do dezodoryzacji zajmuje się od wielu lat Politechnika Wrocławska. Ogólną charakterystykę najbardziej popularnych metod dezodoryzacji gazów przedstawiono w tabeli 11.1, korzystając z przeglądowych opracowań zespołu wrocławskiego
149; związki nieorganiczne: siarkowodór, fluorowodór, arsenowodór, fosforowodór, amoniak, ditlenek siarki, tlenki azotu,<br>• związki organiczne: tiole, sulfidy i disulfidy, aminy, kwasy karboksylowe, aldehydy i ketony.<br>Techniki usuwania wymienionych zanieczyszczeń są stosunkowo dobrze znane. Często okazuje się jednak, że duża skuteczność usuwania określonej grupy odorantów nie zapewnia dezodoryzacji gazów zanieczyszczonych wieloskładnikową mieszaniną. Konieczne jest poprzedzenie decyzji inwestycyjnych wykonaniem bezpośrednich testów w instalacjach doświadczalnych lub pilotowych (odorymetryczne potwierdzenie skuteczności procesu).<br>Ocenami przydatności poszczególnych technik oczyszczania gazów do dezodoryzacji zajmuje się od wielu lat Politechnika Wrocławska. Ogólną charakterystykę najbardziej popularnych metod dezodoryzacji gazów przedstawiono w tabeli 11.1, korzystając z przeglądowych opracowań zespołu wrocławskiego
