za sobą drzwiami. Dwaj studenci są zupełnie oszołomieni jego impertynencją. Nawet nie próbują komentować jego wywodów. Ale Lucjam jest zadowolony, wysłuchał bowiem wiele sprytnie skonstruowanych bzdur.<br>W południe wszyscy mieszkańcy byli w domu. Stukonisowa zaprosiła Lucjana na obiad. Nie chciało mu się wychodzić, podziękował więc i przyjął. O tej porze mieszkanie sprawiało wrażenie jadłodajni, brzęczały naczynia, a gwar rozmów łączył się z zapachem jadła. Dziesięć osób jadło obiad, z tych kilka cieszyło się świętem. Dziesięć dni upłynęło od wyjazdu Zygmunta. W środę przysłał kartę pełną entuzjastycznych słów dla swego zajęcia. &lt;page nr=102&gt; Stukonisowa wspomniała o synu i zaraz rozmowa przybrała obrót na jego