żal.<br>Nadaremnie się obłok - słońcu przypodzłaca:<br>Znikł obłok - żywot wieczny - bóstw kilka - i dal.<br><br>Lecz ja trwam, by śnić jeszcze na mogile nieba<br>Mrok, któremu śmierć chmurne rozczesuje brwi.<br>I mój pokój trwa także - dlatego że trzeba<br>Mieć pokój - we wszechświecie... I zamknąłem drzwi...<br><br>Świerszcz piosenką zapiecną oszołamia ciszę -<br>Anioł miga białawo w zaokiennej mgle - <br>A ja wiersz ten dla świerszczy i aniołów piszę -<br>I tak mi źle na świecie - tak mi strasznie źle!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;KLĘSKA&lt;/&gt;<br><br>Dawniej mi się zdawało, żem z mroków chaosu<br>Wybiegł w świat - niepochwytny i wolny od losu.<br><br>Że najtrwalszy ze wszystkich przywidzeń i dziwot -<br>Sam o sobie