parędziesiąt stron dalej: Jej blask tak był zimny, że czuję jej chłód jeszcze teraz. Zupełnie tak, jakby odrobina tego blasku utkwiła w mym umyśle. Czuję, że rośnie...&lt;/&gt;<br>Odłożył pamiętnik na miejsce. Z szafy wyjął okrągłe, rzeźbione pudełko. Podniósł wieko. Na fioletowym aksamicie spoczywało pięć pięcioramiennych gwiazd i wąska buteleczka wypełniona migocącym piaskiem. Cztery gwiazdy były wielkości męskiej dłoni, piąta zaś była o połowę mniejsza.<br>Bizbir delikatnie wyjął gwiazdy. Z czterech wielkich ułożył kwadrat. Z piasku znajdującego się w buteleczce usypał między nimi linie. Usiadł pośrodku kwadratu. W jego dłoniach tkwiła najmniejsza gwiazda. Przyciszonym głosem wymawiał formułę A'grtesrw.<br>Linie zaczęły się skrzyć