w jego obrębie obszerna tabela, w której autor usiłował zestawić nazwy wszystkich gatunków roślin stwierdzonych w kopalnych florach plejstoceńskich i holoceńskich z terenu Lubelszczyzny). Dobrze przedstawić rozwój flory i roślinności małego regionu od dewonu po czasy współczesne nie jest wcale sprawą prostą. Samo mechaniczne, a nie krytyczne zestawienie gatunków kopalnych mija się z celem, bowiem niefachowiec musi popełnić przy tym szereg błędów. Poza tym stare flory, dewońskie, karbońskie czy kredowe nie pozostają w bezpośrednim związku rozwojowym z florą współczesną. Prof. Fijałkowski nie ustrzegł się przy tym wielu błędów, na które częściowo zwrócił moją uwagę prof. dr A. Środoń. Wskażę tylko na niektóre