go sobie jako powiększonego kruka. W dzieciństwie, a może to było w młodości, oglądałeś dziewiętnastowieczną rycinę. Nad ruinami zamku i nad cmentarzem położonym w dolinie latały kruki. Zgęszczenie kresek na horyzoncie sugerowało późny wieczór. "Straszno" - mówiła służąca. Teraz ty przyciskasz ramię Wandy. Sądzisz, że ona określiłaby ten moment jako "czułe milczenie".<br>Mieszkanie Wandy było nieduże, lecz dobrze urządzone. Staraliśmy się zachowywać jak stare małżeństwo. Wypiłem herbatę, potem wymieniliśmy kilka uwag o znajomych i zacząłem się rozbierać.<br>- Poczekaj, najpierw pościelę - powiedziała Wanda.<br>Półnagi stanąłem przed półką z książkami i zacząłem odczytywać tytuły.<br>- Już - odezwała się i wyszła.<br>Rozebrałem się i wsunąłem pod