te są dodatkowo rozdrabniane. Tak więc w bezpośredniej bliskości brzegu można oczekiwać osadzania materiału stosunkowo gruboziarnistego (przy wybrzeżu klifowym bloków skalnych), a daleko od brzegu osadzają się iły. W każdym miejscu przekroju dokumentującego transgresję morza formacja wapienna zalega w związku z tym nad formacją zlepieńców, a pod formacją łupków ilastych, mimo iż rodzaje osadów, które dały im początek, osadzane były też równocześnie. W efekcie różne części formacji mają tu odmienny wiek geologiczny. Rzeczywiste izochrony przecinają ich granice. Izochrony nie są ściśle horyzontalne, nawet jeśli zachowały swoje pierwotne ułożenie, bo powierzchnia morskiego dna wykazuje przecież pewne nachylenie. W schemacie tym znamienny jest związek