oni bynajmniej nie zginęli, nie poumierali, tylko całkowicie odmienieni zmienili profesje. I tak legendarny Vasco da Gama jest teraz szulerem obdzierającym wszystkich naiwnych wieśniaków, wyniesiony zaś na ołtarze misjonarz Francisco Xavier staje się spekulantem prowadzącym podejrzany pensjonat. A sam poeta-narrator dawno już zapomniał o artystycznym powołaniu i tylko<br>rozpamiętuje minione wyprawy i podróże. I wspomina nie tyle same przygody, ile swą i współtowarzyszy psychiczną kondycję.<br>Inaczej bowiem wyobrażał sobie świat u początków podróży, inaczej mu się on jawi po powrocie. Tamten świat sprzed czterech stu leci to okres potęgi morskiej Portugalii, ten współczesny to już tylko bytowanie postkolonialnego małego kraju