już na progu siedzi i mile wszystkich pozdrawia. <br>Rozstąpili się ludzie, a górnik ujął ją ostrożnie i posadził przy stole, na skrzyneczce przykrytej pasiakiem. <br>Rozsiadła się żaba wygodnie i wraz ze wszystkimi wieczerzać poczęła.<br>To piwa upiła z orzechowej łupiny, to ze spodeczka wzięła okruszynę kołacza, to pochłeptała polewki z miseczki, a wszystko chwaliła, że smaczne, jak rzadko bywa. <br>Cieszyła się gospodyni i jeszcze jej miodu kilka kropel <orig>usączyła</> z dzbanuszka. <br>Żaba poczęła jej dziękować i bardziej jeszcze chwalić potrawy. A kiedy tak się gościła i wieczerzała z ludźmi pospołu, do chaty przyszedł ostatni gość, górnik, jak i gospodarz, ale człowiek