że saga Origo gentis Langobardorum od chwili spisania rzeczywiście pełniła funkcję drugiego (a według miejsca, na jakim figurowała w rękopisach, pierwszego) prologu do edyktu24. Chyłkiem, rękami skrybów wprowadzono do rękopiśmiennej tradycji prawa Longobardów to, czego nie mógł tam oficjalnie umieścić Rotari. Przywrócono w ten sposób legitymizację plemiennego prawa przez pogański mit. Longobardowie byli ochrzczeni, ale prawo, jeśli miało zasługiwać w ich oczach na szacunek, musiało głosić na wstępie tę podstawową prawdę, że każdy wolny Longobard jest adopcyjnym potomkiem Wotana.<br>W łacińskiej literaturze średniowiecznej Europy zdarzały się pogańskie reminiscencje. Mitohistoryczna tradycja Gotów, spisana niegdyś przez Kasjodora, została przekazana w opracowaniu Jordanesa. Można