w sekwencji działań. Powiada on, że w Stanach były dwie szkoły myślenia na temat drogi Rosji do gospodarki rynkowej. Pierwsza grupa, do której zalicza siebie, podkreślała znaczenie tworzenia infrastruktury instytucjonalnej sprzyjającej konkurencji, a nie pośpiesznej prywatyzacji państwowego przemysłu, i była zwolennikiem stopniowej transformacji. Druga grupa składała się z makroekonomistów o mizernej wiedzy na temat gospodarki i historii Rosji, za to wierzących w uniwersalne doktryny. Na nieszczęście dla Rosji ta druga szkoła wzięła górę w amerykańskim departamencie skarbu i w MFW.<br>Milton Friedman przyznaje, że 15 lat temu jego recepta na transformacje sprowadzała się do to trzech "P": prywatyzować, prywatyzować i prywatyzować