pan Iwo. - Z przyjemnością - uśmiechnął się Burski. - Cały sad do was należy!<br>- Bardzo dziękujemy - rzekł chłopiec przymykając oczy z zachwytu. - Co mam powiedzieć Adasiowi, gdyby był w obozie? - Że czuwamy i że czekamy go całym sercem! - zawołał szybko pan profesor.<br>Burski wymknął się z domu kuchennymi drzwiami i przelazłszy tak mizerny mur chiński, jakim jest płot, dał nurka w zarośla.<br>Profesor pozostał z Wandzią, aby raz jeszcze odbyć przegląd przygód Adasia. Nie wymawiał zwykłych słów, lecz je sadził jak wyniosłe cyprysy, każde bowiem było wykrzyknikiem, wykrzyknik zaś przypomina kształtem to strzeliste drzewo.<br>- Dzielny chłopiec! - tak wołał. - Mądra ryba!... I wszystko dla