pracy ustanawia wzorzec, stwarza "poziom aspiracji", jak by to określił socjolog. Rolę autorytetu w kreowaniu właściwej atmosfery życia naukowego sugestywnie przedstawia John Ziman podając przykład negatywny:<br> "W Niemczech [...] faszyzm wymordował lub wygnał z kraju najwybitniejszych uczonych, odrzucił logikę i wolność myśli oraz zniszczył istotę systemu uniwersyteckiego. Po powrocie z wojny młodzi ludzie zapragnęli go odbudować, ale słynne katedry świeciły pustkami. Żadne uroczyste wykłady, gorliwe czytanie książek, prowadzenie doświadczeń oraz pisanie prac nie mogły zastąpić wiedzy i doświadczenia ich dawnych kierowników. W sali seminaryjnej miejsce drzemiącego w pierwszym rzędzie starca gotowego zadać pozornie niewinne pytanie, które przekłułoby nadęty balonik zarozumialstwa lub słowem