zmian elektronowej funkcji falowej przy zmianie współrzędnych jądrowych, a już poprzednio stwierdziliśmy, że zmiana położenia (ruch) jąder słabo wpływa na stan elektronów. Sprowadza to równanie Schrödingera do jeszcze prostszej postaci <gap>. Równanie (2.11) ma postać równania własnego: <gap> jest funkcją własną operatora składającego się z operatora energii kinetycznej jąder i operatora mnożenia przez energię elektronów przy ustalonej pozycji jąder, <gap>. Wynika stąd, że funkcje <gap>, które wprowadziliśmy jako współczynniki rozkładu, należy zidentyfikować z jądrowymi funkcjami falowymi. Ostatecznie więc ruch jąder odbywa się w potencjale wyznaczonym przez energię <gap> stanu elektronowego n i dlatego mówi się zwykle, że zależność <gap> wyznacza powierzchnię energii potencjalnej, a dla cząsteczek