bezbarwność zniechęca do analizy. Ograniczę się zatem do dwóch przykładów nieporadności warsztatowych. Oto "Holografia" G. Kowalskiego. Reżyser sporządził sążnisty i akademicki wykład o jednym z najbardziej pasjonujących wynalazków technicznych. Nie zadbał jednak ani o przejrzystość wywodów, przybliżenie ich do odbiorcy, ani o atrakcyjną i pomysłową stylistykę, która do niedawna była mocną stroną autorów z łódzkiej WFO. Bardziej wyrazisty przykład to "W stronę Rajskiej" I. Englara. Autor opowiada o swojej babci, sędziwej Kaszubce, którą pragnął olśnić wyprawą maluchem do Gdańska. Staruszce nic się nie podoba i nie przekonują jej naiwne zapewnienia wnuka o walorach teraźniejszości. Miasto wydaje się bohaterce okropne, pragnie jak najszybciej