zstępując po nieskończenie wielu <br>stopniach.<br><br>Z początku próbował zapamiętać przebywaną <br>drogę, ale po kilku zakrętach zgubił się zupełnie. <br>Jedynie po brzmieniu stąpań mógł poznać, czy jest <br>we wnętrzu budowli, czy też pod otwartym niebem. Zatrzymali <br>się na koniec, usłyszał oddalające się kroki. <br>Poruszył się, a trzymające go palce zwarły się <br>mocniej.<br><br>- Nie uciekam - powiedział.<br><br>- To dobrze - odparł jeden ze strażników.<br><br>- Na co czekamy? - zapytał.<br><br>- Dowiesz się wkrótce - padła odpowiedź.<br><br>- Czy muszę mieć jeszcze zakryte oczy?<br><br>- Musi? - zwrócił się jeden ze strażników <br>do drugiego.<br><br>- Chyba już nie - odparł drugi z wahaniem - ale <br>lepiej jeszcze nie odsłaniać.<br><br>- He-ej! - rozległo się dalekie wołanie