bo tłumaczeniami z tych przeróbek. Opory przed przełamaniem konwencji obyczajowych były tak duże, iż nawet gdy August Wilhelm Schlegel z namowy Goethego zrobił możliwie wierne tłumaczenia - sam Goethe korygował je, gdy wystawiał Szekspira w weimarskim teatrze, skreślając role i kwestie, które uznał za niepoważne.<br>Toteż dla renesansu tradycji szekspirowskiej rolę mocniej inspirującą niż teatr odgrywały publiczne wypowiedzi romantyków. W Niemczech problem Szekspira wprowadziła wspomniana książka Goethego o Wilhelmie Meistrze, potem wokół Szekspira koncentrowały się rozważania A.W. Schlegla o dramacie nowożytnym. W Anglii wykłady Coleridge'a, notowane podobno wcześniej a opublikowane w 1817 roku w Biographia Litteraria, zawierały opinie, przeciwstawne wobec sądów