do ograniczenia różnic klasowo-warstwowych. Była to jednak właściwość pierwszego tylko okresu industrializacji socjalistycznej - od połowy lat sześćdziesiątych struktura społeczna zaczęła tracić cechy otwartości. Rozpoczął się proces petryfikacji struktury społecznej wyrażający się m.in. dziedziczeniem statusu rodziców.<br><br>Każda zmiana pozycji społecznej determinującej pieniądze, władzę i prestiż jest źródłem znacznych emocji modelujących zachowania ludzi. Niemożność osiągnięcia pożądanej pozycji społecznej rodzi poczucie krzywdy i frustracji, tym silniejsze, im wyższy był stopień już rozbudzonych oczekiwań. Równość szans, jeden z drogowskazów polityki społecznej i edukacyjnej, stawała się coraz bardziej iluzoryczna - pociągając za sobą rozczarowania młodzieży tym większe, im większa była rozbieżność między hasłami a rzeczywistością