na rysunku 9.7, natomiast model dynamiczny przekładni zaproponowany przez Müllera na rys. 9.8. W tym modelu bryła o masie m symbolizuje masę obu kół zębatych i jest dociskana siłą F do przesuwających się prostopadle z prędkością v sprężyn. Układ ma jeden stopień swobody. Błędy przekładni, będące źródłem drgań, modeluje się tu poprzez zmianę kształtu bryły oraz wysokość spoczynkową kolejnych sprężyn. Sprężyny modelują sztywność kolejnych par zębów.<br>Podstawowe równanie ruchu bryły m ma postać &lt;gap&gt; gdzie &lt;gap&gt; - przemieszczenie bryły, m, &lt;gap&gt; - pulsacja, 8; - ugięcie sprężyny n-tego zęba, - współczynnik, &lt;gap&gt;.<br>Ruch kół zębatych tej przekładni daje się sprowadzić do ruchu liniowego. Oddziaływania dynamiczne pracy