do gospody.<br>Zaraz też z tej żałości i wstydu porżnęli kilku ludzi nożami, a i im<br>się nielicho oberwało.<br> Stoimy więc z Francem na pagórku i mamy całą dolinę pod nogami ze<br>wszystkimi drogami i ścieżkami po niej biegnącymi. A wszystkie ścieżki<br>ludźmi zapchane. A cała dolina rozśpiewana i mrucząca modlitwy jak<br>krowa, gdy trawi. I wszystko to w lekką mgłę spowite. Pamiętam, że była<br>mgła, bo Franc się ślizgał.<br> - W Birach kościółek od kurnika nie większy. Gdzie się ci ludzie<br>pomieszczą? - zapytał Franc, chyba diabła. Odpowiedziałem mu ja, bo<br>czort się nie zjawiał.<br> - W gospodzie, gazdo.<br> - A reszta?<br> - Reszta postoi