życia tego gatunku (CALLAGHAN 1980), które umożliwiają:<br>1) utrzymanie się fizjologicznej aktywności i wzrostu osobników przy niskiej koncentracji nutrientów;<br>2) cyrkulację nurientów wewnątrz rośliny, co wynika ze zdolności do ich przekazywania od starych segmentów do nowych, np. azotu;<br>3) stosowanie "strategii poszukiwaczy" nutrientów, a osobniki realizują ją przez zakorzenienie się modułów w różnych punktach zajmowanej powierzchni;<br>4) przewagę nad innymi gatunkami wskutek szybkiego zasiedlenia luk w roślinności przez pomnażanie co roku modułów.<br>Szczególnym przystosowaniem roślin do ekstremalnych warunków życia jest możliwość obiegu fosforu (a także innych nutrientów) w obrębie rośliny, a także efektywne jego wykorzystanie. W zależności od typu modułu i