się z powodu przymusowej bezczynności, bo nie mam zamiaru ryzykować kolejnego poturbowania, wychodząc na korytarz albo pokazując się na oczy mojemu sąsiadowi z sali, który od wczoraj najwyraźniej się uaktywnił. Doszło nawet do tego, że od czasu do czasu wstaje ze swojego barłogu, jak gdyby nigdy nic pochyla się nad moim łóżkiem i obserwuje mnie w skupieniu, marszcząc złowrogo brwi i mamrocząc to swoje <vocal desc="bdzi-bdzie-bdzia">. Zaciskam wówczas powieki i pocąc się ze strachu, bo przecież nic zrobić nie mogę, jestem zdany na jego nieprzewidywalne kaprysy, udaję, że śpię. Do niedawna czułem się na oddziale psychiatrycznym jak na swoim folwarku, ale teraz wszystko