dowód.<br>Szczęsny podał.<br>- Lubart Symche - przeczytał Aron i spojrzawszy na niego ponad opadłe okulary, powtórzył: - Symche?<br>- Owszem, to znaczy Szymon.<br>- Co coś... - mruknął Aron. - Na flisaka?<br>- Kiedy ja już byłem na tratwach. Właśnie z Chwostkiem. - Wszystko jedno. Żyd flisakiem? To się nie praktykuje. W dowodzie stało wszakże jak wół "wyznanie mojżeszowe", <br>zagadał więc do Szczęsnego po swojemu.<br>- Przepraszam, ale ja po żydowsku nie umiem. - Ale jesteś pan Żyd czy nie jesteś?!<br>- Jestem, tylko że chowałem się w polskiej ochronce. Sierota, uważa pan. Potem też cały czas między Polakami, skąd miałbym umieć?<br>- To znaczy, ciągle miałeś pan trefne! A szabes? Kto wie