zanim usłyszałem dźwięczny głos Zdzisia.<br>- Janek! Cześć, bracie! Jak ty mnie znalazłeś? Dopiero od trzech dni tutaj urzęduję!<br>- Mógłbym do ciebie wpaść - odparłem. - Jestem blisko.<br>- Wal, chłopie! Czekam!<br>To była męska rozmowa. Biuro Zdzisia mieściło się w dzielnicy administracyjnej przy Kruczej, w dużym budynku, wzniesionym przed paru laty w stylu monumentalnym. Niestety, trudno je było znaleźć, bo jedne tabliczki właśnie zdejmowano, drugich zaś jeszcze nie zawieszono, a z jednych pokojów do drugich przenoszono szafy, liczydła i biurka. Był to potężny balet biurowy. Ciągle potrącali mnie urzędnicy, obładowani aktami, ale nic się od nich nie mogłem dowiedzieć, bo albo się zbyt spieszyli