w pełni docenić militarną potęgę i polityczne posunięcia Izraela.<br><br> Syjonistyczni publicyści, aby wzmocnić swą tezę o niemożliwości życia w diasporze, powołują się na przykład polskiego antysemityzmu. Jak zauważa rabin Sherwin, &lt;q&gt;"widzą oni antysemityzm jako cechę każdego Polaka wyssaną z mlekiem matki. Ich opowieść traktuje każdego Polaka jako nazistowskiego kolaboranta w mordowaniu Żydów, zaś Kościół katolicki w Polsce - jako chorobliwie antysemicki teologicznie"&lt;/&gt;. Mit o wrodzonym i nieuleczalnym polskim antysemityzmie potwierdza więc podstawowe założenia syjonizmu, a tym samym wzmacnia religię obywatelską Izraela.<br><br> Co ciekawe, ci sami publicyści, kiedy piszą o początkach syjonizmu, przypominają jedyną w swoim rodzaju autonomię gminną, jaką cieszyli się Żydzi