Ojaliki pozostałej na drugim brzegu. <br>- To sen! - krzyknęła. <br>Podążający za Cieniem odstąpił, naprężył cięciwę. Grot strzały nakierowany był nieruchomo prosto w serce nieznajomego. Ojalika Otak skojarzyła sobie przelotnie tę scenę ze sceną z polany z nagim trupem Isaaka - kiedy to było, ile lat temu? Czas, mój Boże, czas; on mnie morduje. <br>- Na pewno? - rzucił Cayuga przez ramię. <br>- Nie było go na pokładzie "Arki" - odparła. <br>- Kim ty jesteś? - powtórzył tropiciel do Człowieka z Obrzynem. <br>- A kimże ty jesteś? - Mężczyzna przerzucił skręconą w mokrą linę koszulę przez bark, rozchlapując wokoło zimne krople. <br>- Kto cię wyśnił? - zapytała Ojalika. <br>- Nie znacie ich. <br>- Znam wszystkich - warknęła