robi ruch taki, jakby chciał się na niego rzucić, ale wstrzymuje się<br> LADY<br> ze śmiechem<br>No - jeśli nie fizyczny, to jeszcze można wytrzymać.<br> KORBOWSKI<br>Nie śmiej się. Noszę moją własną duszę na temblaku jak zranioną rękę, jak owoc ukradziony z własnego ogrodu, który dzierżawi mój wróg. Czuję do ciebie pociąg morganatyczny tak silny jak amerykańskie tornado. Jestem pełen pożądań mezaliansu, przerobionego przez zręcznego autora na autopamflet, którym chłoszczę swój własny bezsilny los.<br> LADY<br>Przecież to nie ma żadnego sensu, to wszystko, co mówisz.<br> KORBOWSKI<br>Wiem i dlatego mówię to. Czytam dniami i nocami i we łbie mi się przewraca.<br>&lt;page nr=109&gt;<br> Wyciąga nogi