polityki, dla matki świat jej dziecka itp.). Innym korelatem jest świat pozoru egzystencjalnego. Jest to świat, w który zazwyczaj angażują się inni, który jednak dla danego człowieka może do tego stopnia nie przedstawiać żadnej wartości, że człowiek ten uzna go za "pseudorzeczywistość". Dla poety może to być świat motocyklisty, dla motocyklisty świat lekarza, dla lekarza świat astronoma itp. Uznanie za realność jest następstwem ożywienia w człowieku odczuć aksjologicznych. Gdy jakaś sfera "świata" utraci dla człowieka wszelką wartość, zostaje natychmiast objęta horyzontem "pozoru egzystencjalnego", w którym trwa na pograniczu bytu i niebytu.<br>Konkretny dzień pracy i rozrywki upływa człowiekowi w kontekście sytuacyjnym