pochodzenia z ciała, lecz na podstawie powołania Bożego do zbawienia. Innymi słowy, Ezaw jako starszy uosabia dziedzictwo przysługujące na podstawie przyrodzonego pierwszeństwa, Jakub natomiast przedstawia sobą dziedziczenie obietnic Abrahamowych (Rdz 17,4) na podstawie łaski. Według św. Pawła o utracie prawa pierworództwa przez starszego brata i przeniesienie go na młodszego mówi także prorok Ozeasz: <q>"Nazwę 'lud nie mój' - ludem moim, i 'nie umiłowaną' - umiłowaną. I stanie się: w miejscu, gdzie im powiedziano: 'Wy nie jesteście ludem moim', tam nazywać ich będą synami Boga żywego."</> (Rz 9,25n.) Ojcowie Kościoła, jak chociażby św. Augustyn (Conf. VII 9, 15), widzą w Ezawie pierwej