burych ciemnościach ogarnąć wzrokiem <br>wszystkie łóżka. Kogo jeszcze chciał dopuścić <br>do sprawy Pinokio? Cisza była prawie doskonała, bez zwykłego <br>skrzypienia sprężyn, pochrapywania i poświstów. <br>Tylko głęboki oddech Kazia, lekkie czyjeś posapywanie <br>w okolicy akwarium. Nie chciało mu się wsłuchiwać, <br>który...<br>- Pamiętasz rozmowę o forsie? Co mówił Paluch <br>i co my mówiliśmy?<br>- Piąte przez dziesiąte. Jasna!... - zdenerwował <br>się. - Czas był do wieczora. Zapomniałem.<br>- Ale nie ja - przerwał mu Pinokio. - Pamiętasz <br>czy nie?<br>- Mniej więcej. Takie gadanie...<br>- A to o pierzach?<br>- Zgłupiałeś? Jakieś bzdury...<br>- A to o pierzach? - powtórzył Pinokio.<br>- Bo co?<br>- Rozwalił Paluch poduszkę?<br>- Bo ja wiem? Rozwalił chyba. Pyłu było wszędzie <br>do cholery i