nad mrowisko, łatwo o błąd: łatwo pomniejszyć znaczenie losów poszczególnych mrówek i zabawiać się w statystykę wypadków, we wnioski ogólne, w układanie praw rodzaju. Wtedy człowiek stanie się tylko ilustracją hipotezy, jego indywidualne życie odkryje nam ze swoich tajemnic tylko to, co tę hipotezę potwierdza. Aby prowadzić oczami za jedną mrówką, odtworzyć jej powikłaną drogę pomiędzy lasem trawy i głazami żwiru, trzeba wizjonera. Wizjoner czyni wszystko, czego dotknie, czymś ważnym, jedynym, niepowtarzalnym, jest wobec swojej postaci na przemian pobłażliwym olbrzymem i liliputem podnoszącym wzrok do góry, aby objąć monumentalną bryłę niespodziewanie wyrastającego do rozmiarów nadludzkich bohatera. Umie przyznać równe znaczenie fantazji