tym momencie Jurek<br>siedzący w ławce tuż za Pawlukiem pociągnął go mocno za ucho, lecz było<br>już za późno. Nauczyciel uniósł głowę znad dziennika. Spojrzał na<br>Tomka. Nie był jednak pewny, czy go wzrok nie myli.<br> - Podejdź do mnie bliżej - powiedział.<br> Tomek przysunął się o dwa małe kroki.<br> - Jeszcze bliżej - mruknął Krasawcew, mocno mrużąc oczy.<br> Tomek stanął przy samej katedrze.<br> - Co to znaczy Wilmowski? - groźnie zapytał nauczyciel, spoglądając<br>na chłopca. - Przecież wywołałem do odpowiedzi Tymowskiego!<br> - Niemożliwe, panie profesorze! Słyszałem wyraźnie moje nazwisko -<br>odparł Tomek, obawiając się, czy głośne bicie serca nie zdradzi go<br>przed nauczycielem.<br> - Głupstwa pleciesz! Wywołałem do lekcji Tymowskiego