chciał wiedzieć Mann. - Też go rozwalili?<br>- Nie. Żył ze swoją Gosią długo i szczęśliwie. Mieli kupę dzieciaków.<br>- Ta... - westchnął z rozmarzeniem Mann. - Diabeł to niezła rzecz...<br>- Znałem kiedyś diabła - mruknął Kafka.<br>- Tak? - uśmiechnął się Goethe. - Możesz dać mi numer jego telefonu?<br>Garbaty kloszard zamilkł, pochylony nad wspomnieniami.<br>- To był Führer - mruknął.<br>- A nie Papież? - podchwycił Thomas.<br>- Nie wierzycie? - oburzył się karzeł.<br>- Nie fandzol, Kafka! - burknął Goethe. - Bo mi się flaki przewracają.<br>- Spaliśmy w Wiedniu w jednej budzie dla bezdomnych.<br>- A Goebbels podawał wam śniadanka na pryczę?- zakpił suchotniczy Thomas.<br>- Niedowiarki. Aby was paraliż skręcił.<br>- Mały kłamczuch.<br>Kafka odwrócił głowę ze wzgardą