wówczas typ mszy symfonicznej, z jej najdoskonalszym dziełem ­ Missa solemnis <br>Beethovena. Msza symfoniczna była par excellence mszą koncertową, której rozwiązania <br>formalne, zasady kształtowania materiału dźwiękowego i środki techniczne zostały <br>przejęte z muzyki symfonicznej. Estetyka tej muzyki, a zwłaszcza rozległy obszar <br>możliwości ekspresji orkiestry symfonicznej wywarły decydujący wpływ na styl <br>cyklu mszalnego. Równocześnie rozwijały się wielkie formy wokalno-instrumentalne, <br>szczególnie oratorium i kantata. Możliwości wykorzystania chóru, typ ekspresji <br>partii chóralnych, sposoby narracji, oddziaływały także na cykl mszalny.<br> Ogólnie więc mówiąc, kompozytora inspirowała w tym przypadku idea wielkiej <br>formy symfonicznej i oratoryjno-kantatowej, która w inspiracji przedmiotowej <br>­ pojedynczych cyklach mszalnych ­ reprezentowała wyjątkowo duży