Symfonia da Requiemť. Część V również oddzielnie jako &lt;name type="tit"&gt;Dramatico&lt;/&gt; na ork.[iestrę]".<br>Już powyższe stwierdzenia wprowadzające pozwalają dostrzec różnice dotyczące ogólnej koncepcji formy mszy żałobnej. Przeważnie kompozytorzy posługują się wyróżnioną uprzednio kategorią ekwiwalencji, tzn. równoważności struktury muzycznej, na poziomie nadrzędnych struktur tekstowych mszy, czyli części. Inaczej mówiąc, każdą część cyklu mszalnego traktują ekwiwalentnie (w porządku formy) w stosunku do innej części. Maliszewski, Wallek-Walewski, Machl, a zwłaszcza Palester, Maciejewski i Penderecki postępują jednak inaczej.<br>W Requiem Palestra, Maciejewskiego i Pendereckiego (częściowo również Maliszewskiego) trzon formy całej kompozycji tworzy Sekwencja. Wybrane, wewnętrzne struktury Sekwencji (u Maliszewskiego ponadto werset Hostias) stały się, przez