VI <name type="tit">Sanctus</>, VII <name type="tit">Lux aeterna</>, VIII <name type="tit">Agnus</>. Zwraca przede wszystkim uwagę niewyróżnienie <name type="tit">Kyrie</> jako osobnej części (co skomentuję nieco dalej) oraz przestawienie kolejności liturgicznego porządku dwóch ostatnich części trudne do jednoznacznej interpretacji (szerzej o tym w rozdziale IV, w kontekście całościowego omówienia kompozycji). Gdyby natomiast przyjąć aspekt liturgicznej struktury tekstu mszy żałobnej, Requiem Palestra ma sześć części: [I] Requiem, [II] <name type="tit">Kyrie</>, [III] <name type="tit">Dies irae</>, [IV] <name type="tit">Sanctus</>, [V] <name type="tit">Lux aeterna</>, [VI] <name type="tit">Agnus</>.<br>Maciejewski (który nie stosuje numeracji części, lecz podaje ich incipity bądź wprowadza tytuły) w swoim monumentalnym Requiem (1946/59) stworzył cykl siedmioczęściowy: [I] <name type="tit">Oratio [Requiem aeternam]</>, [II] <name type="tit">Introductio</> [część orkiestrowa