że ten w kaszkiecie ich świętego marsza zaiwaniał (imituje) A on te gacie ceratowe rozciąąąga, że aż smród! Tak ja macham ręką, żeby ten kutas sciszył swój brzuch rozsuwany i przestał swoje (parodiuje śpiew) pur-pur-puuuuur... (śmiechy) A on, w morde czesany... a on w morde kopnięty przez tysiąc much, co po świeżym gównie bieg na przełaj miały -Antosiowi (palcem się wskaże) drzwi pokazuje! Tak Antoś - hop! I jego własnym kaszkietem zaciemnienie mu nagle uskutecznił. Ni to wojna, ni to ciuciubabka. A on do szturmu na oślep goni... i boguduchawinny piecyk atakuje. Po co? Jak... go zbierali... to pół muzykanta