widocznie na pomoc artylerię, bo teraz ciężkie wybuchy poruszają czarny tunel ulicy.<br>"Tu najbezpieczniej" - myśli Jerzy. Są na dachu domu sąsiadującego, z kamienicą obsadzoną przez Niemców. Ich artyleria, z uwagi na rozrzut własnych pocisków i obawę rażenia swoich, nie może ostrzeliwać tak bliskich rejonów. Granicę obu domów wyznacza tylko maleńki murek i półmetrowy może spad dachu. Wyraźnie ciemnieje otwarty dymnik. Jerzy walczy z własną słabością. Raz po raz ogląda się za siebie, jakby wzywał pomocy: suną wszyscy, pochyleni, na czworakach. Malutki, za nim trop w trop Jagiełło. Teraz Jerzy odbezpiecza ciężki obronny granat sowiecki (jest ich nareszcie dosyć) i kurczowo zaciska