Miał teraz swojego jelenia, za którym się tyle nachodził, na strzał. Mógł go ustrzelić z łatwością, ale po tym, czego był świadkiem, postanowił darować mu życie. Idź, pomyślał. Jeleń jednak nie ruszał się z miejsca, na moment tylko zwrócił głowę w stronę radcy. On wiedział, że myśliwy trzyma go na muszce. Wiedział i czekał na śmierć. Stary byk o przepięknej koronie mógł jeszcze uratować swoją cześć, mógł godnie umrzeć. Radca odczekał jeszcze dobrą chwilę, zwierzę trwało jednak pośrodku zrębu. W księżycowej poświacie wyglądało jak przepiękna rzeźba z brązu. Radca wolno naprowadził lunetę na cel i pociągnął za spust. Huknął strzał. <br>Wracał