się tego słysząc, jak pomstowałeś na liberałów!... - zaśmiał się pułkownik.<br>&lt;page nr=56&gt; - Co do mnie, wyznać muszę, że znajduję to osobliwą rzeczą, by szlachcic liberałem się mienił...<br>- Proszę! I czemuż to, kochany pułkowniku? - spytał pan Ksawery cokolwiek porywczo.<br>- Byłem we Francji... w roku czternastym, tak! We Francji, która jest, jeśli się nie mylę, liberałów ojczyzną... I któż to są francuskie liberały?... Kupiec, właściciel manufaktury, adwokatus - słowem: bourgeois!...<br>Walkę oni prowadzą zajadłą ze szlachtą... ze szlachtą, która jest de l'ancien regirne podporą i ostoją!... Tak pono, jeśli się nie mylę!... Ale żeby, panie dobrodzieju, z szlachcica liberał... to już, znajduję, nasza polska osobliwość.<br>- Różne