ustępu. &lt;page nr=94&gt; Nie domyta Felicja klnie, jak tylko potrafi. Stukonisowa i Teodozja uspokajają ją, a studenci w pokracznym tańcu duszą się ze śmiechu. Wreszcie mija wrażenie incydentu, bowiem na widownię wypływa taka oto rozmowa między matką a synem:<br>- Mieciek, mówię ci, umyj nogi, bo jak pamiętam, to już dwa tygodnie nie myłeś.<br>- Co matka tam pamięta, dwa tygodnie, a już! Matka sobie zapisuje?<br>- Zapisuje czy nie zapisuje, ale umyj kulasy chociaż raz przy niedzieli.<br>- Nie umyję, w d...e mam, będę się chlapał, nie wiadomo po jaką cholerę!<br>- Skarpetki się przez to niszczą. Mówię ci po dobroci, umyj te brudne giry.<br>- G